Taede Zijlstra (1901 - 1946)

Taede, veelal als Teade geschreven, Zijlstra werd in 1901 in Witmarsum geboren. Hij zou een van de vele prominente kaatsers uit die tijd in dat dorp worden. Al in zijn jeugd liet Zijlstra van zich horen en vooral het jaar 1917 zou voor hem van grote betekenis zijn. In dat jaar, op zestienjarige leeftijd, won hij in juli het Nederlands kampioenschap voor junioren (de Jong ­Nederlandpartij) in Wergea, in augustus de Freulepartij in Wommels en in september, in buurtdorp Pingjum, de hoofdklassepartij.

Hij stond daar niet op de lijst, maar omdat een speler was verhinderd, viel de keuze op Zijlstra. Dat zou een goede keuze blijken te zijn, want hij had een groot aandeel in de zege. Zijlstra, die aanvankelijk ook wel in het perk stond maar die plaats vanwege een onwillige arm moest laten varen, zou een begenadigde opslager worden. Hij plaatste de ballen even gemakkelijk hoog en diep achterin het perk als plat over de voorlijn. Hij kon ook ver opslaan, want bij een onderonsje tussen enkele opslagers, sloeg hij maar liefst drieënzestig meter ver op. Ook zijn tussenspel was soms onnavolgbaar. Maestro Zijlstra was kalm, zelfverzekerd, geconcentreerd en zowel technisch als tactisch was hij van grote klasse. Hij viel op door zijn spelinzicht, praatte niet veel in het veld en beleefde zijn bloeiperiode van 1919 tot 1932 en van 1935 tot 1940.

In de jaren 1932,1933 en 1934 was er sprake van een inzinking en ook schorsingen speelden hem toen parten. Soms werden de prijzen reeds voor de finale verdeeld, hetgeen verklaarbaar was, omdat de geldprijzen bij het kaatsen vrij hoog waren en de weeklonen laag. Zijlstra was waarschijnlijk minder eerzuchtig dan andere kaatsers en gunde, onder bepaalde omstandigheden, de tegenstanders ook wel eens de krenten uit de pap. Dat was niet in overeenstemming met hetgeen dat het Hoofdbestuur voor ogen had en hij werd gedurende enkele perioden uitgesloten van wedstrijden.

Zijlstra won de PC negen keer, een geweldige prestatie, en werd drie keer tot koning uitgeroepen. In 1923 wist hij, door het winnen van het Nederlands kampioenschap, beslag te leggen op het beroemde klaverblad van vier. Ook van andere belangrijke wedstrijden, zoals de internationale, kwam hij vaak omkranst thuis.

In 1942 stond de altijd graskauwende Zijlstra voor de laatste keer in het veld. Daarna hield het kaatsen op omdat de kaatsers niet naar de pijpen van de Duitse bezetters wilden dansen. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Zijlstra getroffen door een slopende ziekte. Op de PC van 1945 zou hij dan ook ontbreken. De kaatsers kregen toestemming tot het houden van een collecte voor Taede Zijlstra en zijn gezin.

De inzameling zou ruim f 3000,00 opbrengen en dat bedrag werd gestort in het Taede Zijlstra­fonds. Zijn vrouw verpleegde hem negen maanden thuis en op 1 februari 1946 overleed hij. Op zijn begrafenis waren enige honderden familieleden en belangstellenden aanwezig en de baar was bedekt met diverse bloemstukken, waaronder een van de Permanente Commissie. Taede Zijlstra, van beroep fileerder, en die in zijn hoogtijdagen een bijna onoverwinnelijk partuur vormde met Klaas Kuiken en Ids Jousma, vergaarde 672 punten en werd achtendertig keer koning.