Jan de Groot (1922- 2013)

 Jan de Groot werd, als zoon van een slager, geboren in 1922 en hij genoot zijn kaatsopleiding in zijn geboorteplaats Weidum. Al in zijn jongensjaren won deze linkshandige speler vele prijzen en stak met kop en schouders boven zijn tegenstanders uit. Als klap op de vuurpijl won hij in 1939 de Freulepartij te Wommels en mocht, naast het gouden horloge, twee medailles in ontvangst nemen.

Hij was namelijk de beste speler in het tussenspel en hij sloeg de meeste ballen over de bovenlijn. De Groot, die geen alcohol tot zich nam, stond voor in het perk en verzorgde de tweede opslag. Hij had een uitstekend reactievermogen, een prima spelinzicht, de mentaliteit liet niets te wensen over en zijn tussenspel was van grote klasse. In 1940 debuteerde hij in de hoofdklasse. In datzelfde jaar won hij het Nederlandse kampioenschap en hij zou dit huzarenstukje, voor de kaatsvereniging ‘Nije Kriich’ uit Weidum, in 1942, in 1945 (beide keren met zijn broer Sietse), in 1950 en in 1951 nog eens herhalen. In 1941 won hij, onder miserabele weersomstandigheden maar wel voor veel publiek, de PC en werd unaniem tot koning uitgeroepen. Ook in dat jaar, op 6 februari, reed hij de Elfstedentocht op de schaats. In die tocht, die om de ‘noord’ werd gereden, kwam hij tussen Dokkum en Bartlehiem in onzachte aanraking met een ‘tegenligger’. Zijn linkerschouder werd bij die aanvaring zodanig geraakt dat dit ongeval zijn kaatscarrière nadelig zou beïnvloeden. Hij finishte in die tocht als drieënnegentigste bij de wedstrijdrijders en zijn broer Sietse werd in dezelfde categorie achtste.

Ook de oorlogsjaren 1943 en 1944, toen er niet werd gekaatst, waren voor zijn kaatsloopbaan van nadelig invloed. In 1947 trok De Groot zich uit de hoofdklasse terug. Echter ook later kwam hij nog wel in actie, in 1953 won hij nog een derde prijs op de Bond. De Weidumer verzamelde 142 punten, 31 eerste prijzen en 12 tweede prijzen. Zesmaal werd hij koning.