Wieb (Wiepie) van Wieren (1953)

Wijbren ( Wieb), geboren in 1953, was de jongste telg uit het kaatsgeslacht Van Wieren uit Marsum. Verder waren er nog zijn broers Robert (1942), Klaas (1944) en Jos (1946) die hun sporen in meer of mindere mate op kaatsgebied zouden verdienen. De beginselen van de kaatssport leerde Wieb op het schoolplein in Marssum. Voor en na schooltijd en op woensdagmiddag werd daar naar hartenlust geoefend.

In zijn jeugd won hij niet al te veel prijzen omdat hij niet met een representatief partuur op afdelingswedstrijden kon verschijnen. Het hoogst bereikbare waren twee derde prijzen op het Nederlandse kampioenschap voor schooljongens in 1963 en 1965 en de derde prijs op het Nederlandse kampioenschap voor junioren (de Jong­ Nederland partij) in 1975. In 1971 debuteerde hij zowel in de hoofdklasse als op de PC en hij haalde op 28 augustus 1971 in Bolsward zijn eerste puntje binnen in de hoofdklasse.

Van Wieren, een rustige, eerlijke en sympathieke kaatser, begon als voorinse. In 1972 won hij voor de kaatsvereniging ‘Foarút’ uit Marsum het Nederlandse kampioenschap. In 1973 was zijn partuur, verder bestaande uit Sjouke de Boer en Gerrit van der Heide, de sterkste op de PC en een jaar later sneuvelde datzelfde partuur in de finale. Daarna verhuisde Van Wieren van de voorperkplaats naar achterin omdat hij voorin te weinig te doen kreeg. Soms kreeg hij maar enkele ballen in een partij te verwerken. Hij beschikte over een uitstekende opslag met meestal huizenhoge en geplaatste ballen achter in het perk.

Zijn uitslag, befaamd als ‘de Swiep van Wieb’, was formidabel. Vooral zijn enorme bovenslagen waren indrukwekkend. Van Wieren, die de kaatstrainingen zeer nauwgezet volgde, won, na de tweede prijs in 1976, de PC in 1977 en 1978 met Sjouke de Boer en broer Klaas en in eerstgenoemd jaar werd de koningsprijs, waar hij een voorstander van was, aan hem toegekend. Daarna was er de derde prijs in 1979, 1982 en 1983 en in 1984 was het weer raak, nu weer als voorinse. Met Peter Rinia en Tunno Schurer kwam hij als winnaar uit de strijd te voorschijn en hij mocht de koningsprijs opnieuw in ontvangst nemen. In 1986 werd hij, met dezelfde spelers, wederom winnaar en vervolgens waren er nog de vierde prijs in 1987 en twee derde prijzen in 1988 en 1989. Hij kaatste twintig keer op de PC en behaalde daar vijfentwintig punten. Van Wieren, technisch tekenaar van beroep, nam op 16 september 1990 afscheid van de hoofdklasse op de Oldehovepartij in Leeuwarden.

Twee dagen eerder was hem, samen met Johannes Brandsma en Sake Saakstra, al een groots afscheid ten deel gevallen op het Sjûkelân in Franeker. Ruim tweeduizend kaatsliefhebbers waren bij dat weemoedige afscheid van de drie kaatscoryfeeën aanwezig. Van Wieren won 140 eerste, 134 tweede en 100 derde prijzen in de hoofdklasse, in totaal dus 788 punten. Hij staat daarmee op de derde plaats in het puntenklassement aller tijden. Bovendien werd hij 42 keer tot koning gekozen. Op 15 juni 1991 werd in zijn woonplaats Marsum nogmaals afscheid van deze speler genomen. Na een rit in een open koets met vrouw en kinderen door het dorp en met het muziekkorps voorop, werd hij naar het kaatsveld gereden waar een kaatspartij tussen toppers en ex-­toppers zou plaatsvinden en waarbij Wieb, hoe kan het ook anders, als winnaar uit de strijd te voorschijn kwam.

Tenslotte was er nog een receptie en een expositie van zijn prijzen en van foto’s in het dorpshuis. Het werd voor Wieb van Wieren een onvergetelijk afscheid. Van de KNKB ontving hij het insigne voor een plaats bij de eerste tien in het klassement aller tijden. Na zijn actieve kaatsperiode werd hij bestuurslid en later voorzitter van de kaatsvereniging ‘Foarút’.