Johannes G. van Dijk (1960 - 2016)

Johannes van Dijk werd in 1960 in Sexbierum geboren. Hij leerde het kaatsen op achtjarige leeftijd op de pleinen van de drie lagere scholen die dat dorp toen rijk was. Van Dijk kaatste in zijn jongensjaren bij de Christelijke Bond voor de Friese Kaatssport (CFK) omdat hij uit een gereformeerd gezin kwam. Al op dertienjarige leeftijd wilde hij de overstap naar de KNKB maken, maar zijn vader, die van 1973 tot 1994 hoofdbestuurslid van de CFK was, was daar fel op tegen.

Die overstap volgde zes jaar later toch en werd door zijn vader, die een tegenstander van het kaatsen op zondag bleef, geaccepteerd. Ongetwijfeld was hij later innerlijk trots op de prestaties die zijn zoon bij de KNKB leverde. De eerste punten voor het hoofdklasseklassement behaalde Van Dijk op 28 mei 1981 in Tzummarum waar hij de afdelingswedstrijd op zijn naam wist te schrijven. Ook won hij het Nederlandse Kampioenschap voor de kaatsvereniging ‘De Twa Doarpen’ uit Sexbierum in datzelfde jaar.

Van Dijk was een eigenzinnige kaatser die verbaal nadrukkelijk aanwezig was en hij lag vaak overhoop met scheidsrechters en keurmeesters. Dat soms recalcitrante gedrag kwam hem op meerdere schorsingen te staan. Hij stond zowel voorin als achterin het perk, de tweede opslag was zeer snel en hij had een optimale conditie. In 1982 won hij de vierde prijs op de PC en in 1983 promoveerde hij naar de hoofdklasse. Een jaar later won hij opnieuw het Nederlandse Kampioenschap voor Sexbierum. Daarna volgde zijn topjaar 1985 met als hoogtepunt, als achterinse, de overwinning op de PC en ook de koningsprijs werd aan hem toegekend.

In 1986 trok hij in de finale helaas aan het kortste eind. Na het seizoen 1987, dat niet zo voorspoedig verliep, was hij het kaatsen behoorlijk beu. Hij had genoeg van het gedoe rond de kaatshandschoen, de collegialiteit tussen de kaatsers onderling was ver te zoeken, de arbitrage stond bij hem niet hoog aangeschreven en partuurafspraken werden niet nagekomen. Ook de sfeer rond het veld ontbrak en het beleid van het hoofdbestuur en van de technische commissie was hem een doorn in het oog. Daarom hing hij zijn kaatshandschoen aan de wilgen en werden de voetbalschoenen uit het vet gehaald.

Met veel verve verdedigde hij in 1988 en 1989 het doel van Harlingen en het ambitieuze Broekster Boys. Maar het voetbalspel had voor Van Dijk ook zijn schaduwkanten. Hij was blessuregevoelig, hij onderging een meniscusoperatie, hij brak een middenvoetsbeentje en hij kwam daardoor vaak in de ziektewet terecht, dat tot ongenoegen van zijn werkgever, de PTT. In 1990 keerde hij op de kaatsvelden terug, nu als een rustige en voorbeeldige kaatser. Voor de kaatsvereniging ‘Onderling Genoegen’ uit Huizum, waarheen hij toen verhuisd was, won hij in 1992 het Nederlandse kampioenschap. Op de PC vlamde hij nog in 1991 (4e prijs), in 1992 en 1995 (3e prijs), in 1993 (2e prijs) en in 1994 won de inmiddels in Leeuwarden woonachtige Van Dijk de PC met Coos Veltman en Hotze Rusticus. In 1996 kwam op 31 juli een eind aan zijn PC optreden en aan het slot van dat seizoen zette hij een punt achter zijn hoofdklasserschap. Daarin behaalde Johannes van Dijk 60 eerste, 60 tweede en 65 derde prijzen.

Op 29 maart 2016 overleed Johannes van Dijk in zijn woonplaats Leeuwarden aan de gevolgen van een ernstige ziekte.